Daha dibi ve daha ötesi daha zoru varmış
Berna Laçin'in Sınır Ötesi programını izleyip korktuğum günler
Evde korkulu bir sahne olunca koşturduğum filmler geride kaldı
Ama korku kaygıya dönüştü kalp atışları ile birlikte göğsüme oturdu.
Bakalım göreceğiz neler bekliyor bu hayatta bizi
Depresyondan çıktığımı sanmak ve tutunacak bir dal ararken daha da çok dibe vurmak beklediğim bir şey değildi.Şaşkınım ama kabuldeyim.
Kısmet
Saygı Değer Elo Shity Okuyucuları;
Neredeyse kimsenin okumadığı daha çok bilinçdışı sayıklamalarımı zihnimi kurcalayanları dışavurumcu bir şekilde ortaya attığım bu mecrada ilk defa gözlemlerimi ve 28 Şubat günü yapmış olduğum müşahitlik konusundaki izlenimlerimi paylaşıyor olacağım...
Hazırsanız başlıyorum;
Bir kere seçmen farkındalığının muhafazakar bir ilçe olan Çiftelerde bile artığını söyleyebilirim. Pek çok kişi mürekkep dağılmasın geçersiz oy sayılmasın diye ters katlamıştı ve geçersiz oy sayısı 2 idi... Bunları bir kazanım olarak görüyorum. İlk defa müşahitlik yaptığım için karşılaştırma olasılığım yok diğer seçimlerle ama yine de olumlu bir gelişme olarak aklıma not aldım...
Kendim de dahil olmak üzere seçim ile ilgili her ayrıntıyı takip edebilmek üzere pek çok insanın bağımsız derneklerin eğitimlerine yüz yüze ya da online bir şekilde katıldığını sandık kurulunun da sandık başkanının da müşahitler konusunda bilgili olduklarını müşahitlik meselesinin mevzuata olan hakimiyeti arttırdığını gözlemledim. Bundan sonra her seçim gönüllü müşahitlik yapmak konusunda daha hevesli olacağımı düşünüyorum. Bürokrasinin köhneleşmiş yanlarına can suyu vermek için daha bilinçli seçmenler olmak gerekiyor. Tüm gün boyunca sandık kurulunu yorulmasınlar diye düzenli aralıklarla beslemeye çalıştım mink albeni paketim böreğim tuzlu krakerlerim herkesin bayıldığı tahinli kuru baklavamsı bir tatlı dağıtımım oldu sandık kurulunda Mehmet Abi yemek yemeye bayılıyordu bir tanesi de çok utangaçtı mahçup olup hemen koşa koşa bakkaldan hoşbeş aldı.Genel olarak kendimi vinç operatörü izleyen Türk Hobisi icracısı gibi hisssettim.
"herkese yetecek kadar büyük kahve termosum" ile ara ara yeme içme mevzuusunu canlı tuttum çünkü gün boyunca orda birlikte bir şeyler yiyiyor olmak bizi canlı ve samimi tuttu böylelikle mevzuatta geçen bazı ayrıntıları daha net bir şekilde kendilerine iletmemde sakınca olmadı.Samimiyet gerçekten önemli bir nokta idi.
termos demişken turuncu kalemlilere karşı bir termos markası ile ilgili ufak bir sosyal medya paylaşımları silsilesi gördüm..Bu tarzı oldukça ayrıştırıcı buluyorum söz konusu termos markası benim de termos markam ama hiç bir marka belli tarz insanlara özgü olan bir simge olamaz siyasi parti rozeti takmak ile eş değer.Aynı şekilde müşahit olarak tanıştığım bir yerel yönetmenin de bir rozet taktığını gördüm yine bir dernek adı ancak bunun mevzuata uygun olup olmadığından emin olamadım sınıf içine girdiğinde rozet olmadığı için kendisini uyarma gereği duymadım.
Uyarılarımı hep dikkate aldılar ve chek list çok işe yaradı saat saat bir check list yapılmış harika bir kolaylaştırıcı hem onlar için hem müşahitler için...Kim yaptı ise aklına ve eline sağlık el kitabı ya da genelgeden çok akışa bakmaya ihtiyaç duyduğumu söyleyebilirim.
Dezenformasyon olarak yayılan malum partinin sandviç dağııtırsa yemeyin silinen kalem gibi bilgilere artık pek çok kimsenin inanmadığı ve bu bilgileri yaymadığını görmek de olumlu bir gelişme idi.
Onun dışında sabahın ilk saatlerinde Sandık Başkanı tehtitkar bir tavırda da olsa gözlemlediğiniz bir durumu öncelikle bana iletin siz dilekçe verirseniz ben de devlet memurunu oyalamaktan size dilekçe veririm şeklinde üstü kapalı tehtit etmesine rağmen usulsüz hiç bir iş yapmadı...Küçük çocukların aileleri ile kabine girmemesi gerektiğini söylediğimde o kadar önemli olmadığını söyledi siyaset yetişkinlerin işi olmalıdır 18 yaşından sonra oy kullanacaklarını ve oyun gizli verildiğini görmeleri açısından çocukların içeri girmesini uygun bulmadığımı söyleyince ikna oldu.
Ben çocukların ailelerin zarflarını atmalarını da içeri girmesini de uygun bulmuyorum bir Rehber Öğretmen olarak. Küçük bir ilçe olduğu ve herkes birbirini tanıdığı için gelmeyenler göz ucu ile olsa listeye bakılıp arandı ama bunu ispat edemem aramalara rağmen 365 seçmenden 70 tanesi oy vermeye gelmedi. Yine de büyük bir kayıp seçmenlerin yüzde 20 sinin gelmemesi okul müdürü tarafından milliyetçi ama kendine iki adaydan birine yakın hissetmeyen seçmenin tepkisi olarak yorumlandı...Yoruma açık seçmen kitlesinin daha muhafazakar olduğunu düşünürsek bana mantıksız gelmedi...Sandık görevlileri daha önce gelenlerin gelmediğini gelmeyenlerin geldiğini söyledi ama bunun da genele göre bir bilgi olmadığını düşünüyorum.
Bir daha müşahitlik yaparsam dönüp bakmak ve unutmamak için bu notları seçim gününden bir gün sonra yazma gereği hissetmişimdir.
Peki ilk seçimde de iki seçimde de adayların ismi geçtikçe içimde çalan jingle'larını ancak adhd zihnimin kıvrımlarında gezebilecek bir nöropsikiyatri uzmanı mı açıklayabilir acaba...
Yazının ikinci bölümü pek yakında....
Hüznüme gömüldüm
En eski yeni şarkım "Sinek Vızıltısı" pek yakında hiç bir yerlerde...
İnsanın en az bir şarkısı olmalı şu hayatta
Benim çok var
Çoktular ama hiç yoktular
Bir zamanlar popomundoda by the way i dont like John diye bir şarkım bile vardı.
Bilen bilsin bizi bilmeyenler yapacak bir şey yok.
Eskiden bilen bilir lafı anlamlı gibiydi
Şimdi hiç bir şeyin anlamı kalmadı.
Tüm dünyayı tüm dünyanın anlamını benden çaldı sınırlarını koruyamayan hangi egom olduğunu bilemediğim canavar
Süper misin Alter mi İd misin it mi?
Artık hunharca kendini debelenirken bulmaktan vazgeç
Herşeyi bırak diyor içimdeki ses
O bırakma devam et amaan diyen kimse onu bulursam bir çift lafım olacak
Sabah işe gelip kağıda bir şeyler yazdım Merve ya da Ayşegül'e hitap edecektim sonra yırttım vazgeçtim yazmaktan...Randevusu olan ama bana bildirilmemiş bir veli geldi.Çocuğun soyadı Ayçiçek olduğu için adının Güneş olduğuna inandım Güneş diye hitap edip durdum, güldük.Şimdi Rehber diye bir grup buldum onu dinliyorum iki tekrardır.Nağmeli erkek seslerini asla sevmememe rağmen istisnalar olabiliyor Grup Düş gel etme gözlerim yaşlarla doldu. Melaba dünya
Uras, Naz ve Ali'nin aynı zamanda hayatımdan gelmiş geçmiş tüm oğlakların doğum günü kutlu olsundu...Bu sene hırsınızı cebinize koyup işinize bakın kardeşlerim , komik astroloji hesaplarına dönen bir yazı olmadan asıl konuya dönecek olursam ki asla beceremiyorum beynimin içi yangın yeri
Bu ara mutlu olduğum tek şey terapistimin (bence beni terk etmişti) gelmeyin bana çünkü "bu halinizle" sizi almayacağım diyerek terapiyi sonlandırmasının üzerinden 6 ay geçtikten sonra gece 4'te sekreterine attığım tek mesaj ile beni geri almaya karar vermesine ettiğim şükür. Covit olmayanlar kafayı yedi akıl sağlığınızı koruyun bence çünkü bir seans olmuş 600 lira aklınızı yitirmenin bedeli çok ağır. Hem covit olup hem akıl sağlığını yitirip hem çocuk düşürmek ise pahabiçilmez...Geriye kalan her şey için mastercard diyeceğim de limitim yetmez :)
Covit ağır beyin hasarına sebep oluyor zaten az aklı olan biri olduğum için şu an kapasitemin altında bir işlemci ile çalışan bir bilgisayar olarak seslenmeye uğraşıyorum size
Normal biri gibi de oldum sanki duygularım yeniden oluştuda gibi... mesela eski arkadaşlarımla kopan bağlarımı tazelemeye çalışıyorum misal 50 yaşındayım tazeleme üniversitesine gidiyorum eğlenceli bir yaşlı gibi 37 yaşında 73 yaşında iflah olmaz kırmızı rujlu büzük dudaklı bir balerin babanne
Meryemin bana ödev olarak verdiği dün gece terapi olarak okudum.Gerçekten akıl danışmak için Meryemin büyümesini bekleyen bir tek ben değilmiş gibiyim.
Yapamadığım işler için yardım istemeye daha meyilli gibiyim
Mesela gereksiz yaptığım açıklamaları beynimin içindeki bunu mu demek istedi acaba tuşunu kullanmayı azaltmış gibi hissediyorum ama her an da geri gelebilir gibi
Biri beni sadeleştirsin gelip elimden tutup şunları şunları atıyoruz desin ah be Nüvidim olsa yapardı herşeyi atmak pahasına hoppa
Hey zil çaldı mı kızlar çıktı mı bizim öğretmen dalgayı çaktı mı?
Evet Sayın Bay Biraz Öne Kay Vay Canına Vay
Saygılar Hakan Peker
Yine maşallah tokat yiyip yiyip yediğim tokatlara doymaktan çok uzak olduğum günlerden birinden MERHABA
Pavese'nin sözüne gelecek olursak "Günleri değil anları hatırlarız" Hatırladığım anları yazmazsam konu ile ilgili sadece bir hüzün çökecek içime diye bu konu ile ilgili hatırladığım herşeyi tabii ki depresif günlüğüm elo shity'e yazmak istedim.Hehe ne de olsa kimse okumuyor, bazen sadece gizli gizli eski sevgililerimden bazılarının okuduğunu hayal edip salak gibi mutlu oluyorum.İçlerinden de ooo iyi ki bu depresif deli kızla evlenmemişim yarabbim şimdi 1,5 yaşında nur topu gibi çocuğum var ya da Berlin'de boho bir hayat yaşıyorum oh lala diyorlar.
Neyse konumuza geri dönecek olursak; içinden hangi anları cımbızlayacak zihnim merak ettiğim bu derin ve hakikaten beni hayatta en çok kafa karışıklığına ve üzüntüye boğmuş başarısız girişimlerimin(elo shity,teknolojiden anlamayan kadın etc) ne ilki ne sonu olan tüp bebek yapma gayretim ve motivasyonum efendim.Başarısız girişimlerden ders alan biri değilim.Hayattan ders alan biri asla değilim. Hata yapmaya ve yenilmeye olan bitmek bilmeyen bağımlılığım gerçekten çok güçlü.En güçlü yönüm bu konudaki tükenmek bilmek motivasyonum olabilir.(Şimdi bunları yazarken de beni ortada bırakmaktan bir an bile imtina etmeyen Altan Bey'in bu satırları okuduğunu hayal ederek mutlu oldum)
Çocukken siz de kendinizi ölüm döşeğinde hayal edip tüm ulaşamadığınız sizi sevmesini imkansız kıldığınız aşklarınızın ölüm döşeğinize gelip aslında ben de seni seviyordum demesini hayal etmediyseniz ekseriyetle bu yazının devamını okumaktan kendinizi alıkoymanızı tavsiye ederim.
Yazın bir yerinde Altan bana "bu halinizle sizinle çalışmayacağım" dediği anlarla senkronize bir şekilde tüp bebek tedavisi ile çocuk sahibi olmaya karar vermiştim.Tedavinin benden sonra ikinci en önemli kişisi ve ağır depresyonların kötü prensi olan canım kocam da aşırı sevinmişti.Yıllardır ben sana araştır diyorum demişti.Öğretmenler odasında bir an kendimi "Evet arkadaşlar tüp bebek yapıyorum" diye megafonla duyuru yaparken hatırlıyorum.(anlardan bahsedeceğiz ya konu ile ilgili)
Altan son seansımızda bana buraya gelme nedeninizi hatırlıyor musunuz diye sormuştu ben aptal aptal suratına bakmıştım.(Böyle bir şey olup olmadığından emin değilim) Sonradan bir iki hafta düşünüp Günseli ile de değerlendirme yapınca Altan'a gitme nedenlerimden en azında bir tanesinin sağlıklı bir ruhu olan, ruh sağlığı iyi, iyi olma halini sürdürebilen ihmal etmeyen bir anne olmak istemem olduğundan neredeyse emin olduğum ama alt yapısında daha derin nedenler de olduğu için bu temayı neredeyse tamamen unuttuğumu hatırladım.
Neredeyse tamamen unuttuğumu hatırlamak.Sadece benim kurabileceğim ve kimsenin anlayamayacağı özel bir cümle gibi:)
Her neyse Altan'ın beni bırakma nedenini anne olmaya hazır olmam ve girişimde bulunmam ancak bunu ona 5. cümlede söylediğim için böyle önemli bir haberi ilk cümlede söylemem gerektiğini hatırlayıp yine benden bir cacık olmayacağını anlayıp boşuna paramı almak istememesinin saygıdeğer bir hareket olduğunu düşünürken yakalıyorum kendimi sık sık.
İsmini yazmamın ayıp olacağı beni en çok terk eden eski erkek arkadaşlarımdan birinin neden beni terk ettiği ile ilgili garip sebepler bulduğum ve kendimi ona inandırdığım bir liste yapmam gibi komplo teorileri ile kendisini kandıran örnek bir ruh hastası olan kendimle çelişmelerimin 20. yıllarından herkese merhaba...Bir insan ne kadar uzun süre depresyonda kalabilirse o kadar uzun süredir ordaymışım gibi..
Neyse depresyondayken de bir çok işi başarmış bir kişi olarak etrafımdaki depresif ama iyi anne örneklerine de bakarak hayata tutunmak için neden bir çocuğum olmasındı benim etrafımdaki mükemmel anne adaylarından (yaş olarak zaten bir eksiğim yok fazlam var) ama ne kadar daha az bunu hak ediyor olabilirdim...Sundance'de tanıştığım en tatlı depresiflerden olan Sema'ya hem anne olmak isteyip hem boşanmak isteyebilirim ikisi bir arada da istenebilir dediğimde gözünde bir ışık yandığını görüp sevinmiştim sonra bana çok çelişkili fikirlerin var ama çok ilginç keşke gerçekten arkadaş olsaydık dediği an aklıma geliyor ara ara.Yine de uzaktan da olsa instagram paylaşımlarımızdan birbirimizi anladığımızı ümit ediyorum.
Garip bir şekilde her şey çok hızlı gelişti megefonla duyurduğum kehanet gerçekleşti normalde iki aşılama sonrası tüp bebek yapmama izin veren bir devlet desteği alabiliyorken, yaşım değerlerim itibari ile çat diye tüp bebek tedavisinin ortasında buldum kendimi...Kendine iğne yapmak çok da zor değilmiş.Çatlatma iğnesini bile yalnız yaptım... Ancak hastane işlerimde Günseli Emel ve annemin desteği yadsınamayacak kadar çoktu ve hepsine şükran borçluyum.Desteklerinin ne kadar kıymetli olduğunu eminim hissettremeyi yeterince başaramadığıma neredeyse emin gibiyim.
Tüm değerler sınırda gitse de işler yolunda gitti jalepeno biber yiyip susarım diye aşırı karnımı ağrıtıp asla çişimi tutamadığım karın ağrısından yerlere yattığım annemin gerçekten ağrı eşiği yüksektir lütfen çişini yapmasına izin verin dediği bir pazar günü transferim gerçekleşti ve iki adet döllenmiş küçük hücreyi içime yerleştirdiler.
Sonra herşey iyi gidiyor kese oluştu değerler yükseliyor gebesiniz kelimelerini duyarken bir anda kese boş kalp atışı yok boş gebelik kelimelerini duymaya başladım.
İki tane örme bebek patiği alıp başucuma asmıştım hemen onu kaldırdım.Yatağımın altında uzun zamandır koleksiyon yaptığım çocuğum olursa kutusundan çıkardığım defteri uzaklara sakladım.
İkinci bir görüş almak üzere Ramazan Hoca'ya gittim.Mucizeler vardır ama 30 senedir bu işi yapıyorum bir iki hafta içinde düşük yapacaksınız boş gebelik ama pandoranın kutusunda kalan en son şey umuttur dediği anlar Başar Hoca'nın transfer yaparken Adler'ci misin Freud'cu mu deyişi çok iyi yerleşti dediğinden emin oluşum emin olduğum hiç bir şeyden emin olmayışım.
Nasıl olur içime iki yaşayan şey konulduğu halde içimde sadece bir boşluğa gebe kalabilirim.Birine metefor değil içimde bir boşuğa gebeyim dediğim an.(Bunun espirisini ve edebi halini yapmak çok hoşuma gitti normalleştirmek için)Zaten içimde canlı hiç bir şey yokken içimde bir yaşam umudunu nasıl büyütebilirdim ki? Ama yine nasıl yok oldu hiç bir kanama olmadan nasıl öylece yok olup gittiler hiç bir fikrim yok.
Geriye kalan hormon ilaçları iniş çıkışları ile yaşadığım duygusal tepkilerin bende bıraktığı 1 kilo ve garip bir hamile göbeği.
İlk kesenin boş olduğunu duyduğumda yası tutmadan koşarak okula gelmek zorunda oluşum annem taksiden indikten sonra ağlamaya başlayışım konferans salonunda doluşmuş çocukları gördüğümde siz nasıl var oldunuz benim içimde neden bir şey var olamadı bu çocukların hepsi var ben varım ama benim içimde hiç bir şey yok diye içimden geçirdiğim cümleler.
Başka söyleyeceğim yok sayın yargıç.
Acıdığım bir farenin okulda bıraktığımiçi tüylü bir bota yuva yapmış olması ve içimdeki boşluğu öğrendiğim gün Can adında kadın bir avukata dan diye arkadan çarpmış olmam maceralarını başka bir elo shity bölümünde bulabilirisiniz.
Rüyalarımı yazmayı severim
Ayşegül'ün bana tam da okulda yeni yıl kutlaması yapılırken elime gelen kargosunun içinden çıktığına inandığım spor yapan şişman kadın defteri muhteşem bir rüya defteri oldu ama onu bir süredir bulamıyorum.
Haset ve Şükran'ı bitiremediğim gibi rüya defterimi bulmak istesem de bulamıyorum.
Harekete geçme kabiliyetimi yitimiş bitki gibi ağaç gibi rüzgarları beklemece
Ama sonra rüzgar gelince birdenbire... yani rüzgar herşeyi alıp götürmeyecekti
Gizli bir kütüphane yazılıp yayınlanmayan kitaplarla dolu Richard Bey soyadını asla yazamadığım telafuz edemediğim içimdeki derin kaybeden yanımı kabul edip olduğu hali ile hayata devam edebilmek isterdim...Ne çok şey isterdim ve ne az şey...Ulan şimdi anladım neden fabrika kızı şarkısında bu kadar çok duygulandığımı "Bir evi olsun ister bir de içmeyen kocası!" Ah be fabrika kızı benim hiç alkolik bir babam olmamasına rağmen lisede ağlamaklı olduğum şarkının Starsailor-Alcoholic olması bu da mı tesadüf galiba her şeyi çağırıyoruz paralel universe fln hepsi gerçek olm.
Her gün daha uzak her gün daha yakın nasıl başa çıkacağım hakkında hiç bir fikrim yok.
Keşke kaçabilseydim
Kendi yapacaklarım listesinin saçmalıklarına inanabilseydim bir gram gücüm olsaydı
"Siz zaten yaşamıyorsunuz ki ve bu ölü halinizle sizle çalışamayacağım"
Ne kadar dürüstsün Altan Bey
Ne kadar çok kere göstermeye çalıştın bilgece ama almıyor kafam işte içimdeki boşluk hissi benden büyük
Tek çarem Meryem'den öğrenmeyi umut ettiğim sin kaf'lı elif lam mim'lere sığınmak
Dünyayı çocuklar kurtaracak göreceksiniz
O zaman işte çocuk kaldığım için beni yanlarına alacaklar ve hep birlikte neşeli şarkılar söyleyeceğiz
Ölürsem çamurumun hayvanı olan olan köpeklere kimler bakacak ben de bilmiyorum...
Tek ümidim öldükten sonra olacakları canım Allah'ın dev ekranında izleyebilmek.
Gerçek dediğimiz nedir ki zaten?
Okulda ağlaya ağlaya yazı yazacağım aklımın ucundan geçmezdi
Elo Shity nelere kadir...İçine akan gözyaşlarının biricik temsilcisi.Bazen elo bazen shity.
İçimde asla dolmayacağından emin olduğum boşluk hissi.
Altan'a gitmedim,Yoga'ya girmedim,Dans ve Hareket Terapisi dersimin son dersine giremedim(Ki başlangıçlar ve bitişler benim için önemlidir)/Terapiye devam edip etmeyeceğime karar vereceğim,iki aylık yoga takibimin son dersi ve eğitimin son dersi olması gibi ayrıntılara takılmak istemem ama elimde değil.
Ne için? Hayatımın hiç bir sınırı umrunda olmayan ve itina ile bu sınırları balyozla topla tüfekle deşip delip geçen sadece izlemeyi sevdiğim bazı gözler bazı desenler olduğu için mi?
Bağımlı bağımlısı olduğum için mi?
Kendine acı çektirme kotasını doldurmuş bir ruhu olan aseksüel bir birey olduğum için mi?
Asla hiç bir yaptığı ona yetmeyen kusurlu olduğundan başka bir şey düşünmeyen çarpık zihnim için mi?
Merhaba Acı
Sanki boğazımda bir yumru yapamadıklarım oturdu oraya eğer terapiye gitseydim ağlamış olurdum ve anlaşılmış hissederdim,dinlenilmiş önemsenmiş biraz rahatlardım.Eğer bu hafta yoga yapabilseydim bedenimdeki gerilimi biraz da olsa atabilirdim.Eğer Dans ve Hareket Terapisi dersini bitirmiş olsaydım kendimi birazcık daha yetkin hisseder ve bunu kutlamaya ve harekete geçmeye değer bulurdum.
Kimse kimsenin hayatının akışına bilinçli ya da bilinçsiz müdahele etmesin kimse kimseyi kırmasın üzmesin
Kimse kendisine iyi gelen şeylerden fedakarmışcsına vazgeçip sonra öfke patalmalarının dağlarında yaşamasın.
Herşey güllük gülistan olsun
Hiç bir erkek hiç bir kadının fiziksel ve duygusal bütünlüğüne zarar vermesin
İsteyen peçe ile gezsin isteyen anadan üryan
İsteyen istediğine aşık olsun
Ama bunları yaparken kimse kimseye zarar vermesin istiyorum
Çok di mi? Çok fazla acı var çok fazla zorba var çok fazla hassas ruh var hani dinazorlar kaldıramayınca gerçeği gitmişler burdan ya benden ağız tadı ile bir çekip gitmek istiyorum neden derseniz çektiğim kahır ayağıma dolanıyor. Çırpındıkça bataklığa daha fazla batarım diye kıpırdamadan donakaldım bu dünyada.Belki de bu en derin ölüm tercihi.Çünkü bu pislik bana emanet.
Hayatımın en depresif dönemlerinde tutunup kah eğlenerek kah acıları dürüm yapıp yiyerek bu mecrada dışa vurduğum yıllar yıllar olmuş...Çok garip bir günlük bazı seneler bir paylaşım var bazı seneler bombalamasyon ama yine de hep var. Yazım noktalama imla yok.Ayıp günah mükemmeliyetçilik yok..Ne güzel bir günlüğümsün sen elo shity.
E şimdi bunu neden yazdım?Biraz önce ekşi sözlükte intihar mektupları sekmesinden gelen ben değil miydim?
Six Feet Under 'ı yeniden sil baştan izledim ve bitirdim. Hayat ve ölüm hakkında epik bir sorgulama alanı idi. Bitince boşluğa düştüm.Hiç bitmesin Nate ölmesin istedim.İstemek bir şeyleri oldurabilmenin önkoşulu ama çoğu zaman yetmiyor ne yazık.Bu arada en çok kendimi özdeşleştirdiğim karakteri bir türlü bulamadım bazı bölümlerde Brenda bazen David'le özdeşleştirdim kendimi bazen Ruth bazense Claire...Hala en çok hangisi var içimde bilmiyorum.
Hayatımın daha berbat olduğu pek çok dönem olmasına rağmen kendimi bu kadar derinden kötü hissettiğim çok az dönem olmuştur.Olsun durmak yok yola devamke.
Ne demiş öğrencim Kıvanç Hayatımda Yasemin Hoca kadar çok konuşan ve aynı zamanda depresif birini pek görmedim.Evet Elo Shity seni bir adet youtube kanalı ile aldatıyorum adlı Teknolojiden Anlamayan Kadın...Elo Shity daha yaratıcı mıydı?E yavrum insanlar kısa görselleri izliyor kim senin bık bıklamalarını saçma şarkı çevirilerini vaad edip randevu alıp yapamadığın röportajlarını okumaya vakit ayıracak youtube mis basıyorsun oluyor bir şeyler.Kafamıza göre bir şeyler patatesler mercimekli köfteler de yaptık amma onlar da pek tutmadı her sosyal medyada yaptığım girşimciliğin hayal kırıklığına dönüşmesinin çok güzel bir şey gibi göründüğünü sandığım yazım için tıklayabilirsiniz.
Daha fazlası için ise durulmayan bir manyak olarak yaptığım başarısız sosyal medya günlük tutma okulda yaptığım işler için çocuklar ve şiddetsiz şeyler diye bir hesap açtım seni aldattığım zamanlarda sadece 300 takipçizi olan niş bir instagram hesabı:)
