sene takriben 2005 suları ben kadıköyde yurtta kalıyorum, blue bıdı bıdı diye internet kafe var oraya gidip ödev neyim yapıyoruz cillop gibi safım.alten var gülçün var o zaman hayatımda.vay be hayatımdan kimler geçti diyorum bakınca(of duygu yüklü bir yazıya yol alıyoruz kemerlerinizi bağayın)neyse bu internet kafenin oğlu var maviş göz gotik bi çocuk hafiften, ismi atıyorum ama emrah diye hatırlıyorum emrullah da olabilir. bu çocuk bana durup durup hep sen sıdıka gibisin derdi.evde kalmış mahallenin herşeyi bilen kızı sıdıka.güzel diziydi sıdıka.sonra sarı bi kedim olsun adını samim koyucam diye düşünmeye başladım.takriben 2 sene sonra sarı kedim oldu adını samim de koydum.semra hanım o senenin en çok konuşulan insanıydı.
trt 3 şu an gerçekten kafayı yedi 'cause this is afrika' şarkısını en az 4üncü kere çeşitli görüntülerle döndürüyor.bi kanalın felsefesi hep mi aynı kalır buna da şaşırıyorum
hayat gerçeken çok zor,50 60 milyarın olmadan zaten evlenemiyosun bunu da öğrendim tuğçeden heee iyiymiş diyip susma hakkımı kullandım.ne gerek var lan ölümlü dünyada röptoşambıra.
allahtan pazartesi sendromu yaşamıycam,işe salı günü geri dönüyor olmak içime inceden bi su serper gibi yaptı ama neler olacak yaşayarak göreceğiz canlarım.
yaşamak sevmek ve öğrenmek şaka değil.
ah be ömer keçik ah be anılcım bu kadar içirmeyecektiniz beni beş dakkada görmüş geçirmiş 78 yaşlarındaki pürneşe teyze gönülkadını yasemin nine'ye dönüşüp ortamdaki dedelerle dans edesim geliyor.*
*hüzünlü bakışlarımla darladığım erkeklerden tekrar tekrar özür dilerim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder