(Hasan hakkında ek bilgi: dedemin telefonu açarken sesini en çok ona benzetebilen üvey oğlu, Hasan ismi garip bir şekilde dedemin babasının da ismi)
Sizin alnayacağınız dev dev sıkıcı bir sörkıleyşın.
Birinci cümleden devam edersek efenim Behiçbey sokakta sıralanmış arbalardan birinin farıyla göz göze geldim...Mahallemizde sıra sıra uzayan araba dizilerinin tek imlediği şey ölümdür. (Cevdet Duru Camiinin önüne sığmayan bir izdiham akla gelir) Böyle zamalarda Behiçbey Sokakla kesişen tüm Adanır Sokak sakinleri gibi ben de yaşlı nüfusu epeyce olan mahellemizden birinin daha göçmüş olduğunu anlarım.Sabah yaşadığım hissin temelinde(çünkü kimse ölmemişti/en azında mahalle içi) muhtemel olalsılıkla daha yatağımdan çıkmadan önce Nadide Hoca'dan gelen 'ders iptal cenazeye katılacağım' mesajı ve onun akabinde evden çıkmadan önce arayan sevgili kuzenim Ceren'in Atilla Amcanın öldüğünü haber vermesi vardı. Bana göreyse tüm bu ölüler bizim camiiden kaldırılmalıydı.
İlginç camii Cevdet Duru, ismi adeta bir Oğuz Atay romanından fırlama gibi.Ender bir biçimde iş dönüşleri yolumu değştirmek için bahçesinden geçiyorum.Sanırım Tanrıya inandığım tek yer orası.
*Haftasonu durup dudurken gelip beni öpen akabinde de makas alan öğrencim ömer mert'e(10),her gün çekine çekine yanıma uğrayıp zekice espiriler yapan buğra oruğ'a(12) ,her ne kadar ona kızsam ve beni teyzesinin kızı gibi görse de masama süpriz notlar bırakan methap çaltı'ya(12) teşekkür ederim.Hayatın kısa olduğunu sanırım çocuklar bizden daha iyi biliyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder